Serial jest bardzo męczący. W ogóle nie ma tu napięcia, jedyne “napięcie” to nieustanne kłótnie. Praktycznie wszystkie przedstawione w nim rodziny są w jakimś sensie patologiczne – wszyscy tu się nienawidzą i najchętniej by się pozabijali. Nie ma tu nic pozytywnego. Nie ma humoru, akcji ani głębszej fabuły. Dodatkowo odbiór utrudniają przeskoki czasowe, które zmieniają się co chwila (“wtedy”, “teraz” i “pomiędzy”, przy czym w kilku momentach nie byłem pewien, który z tych czasów właśnie oglądam). Mam wrażenie, że tymi przeskokami serial próbuje się jakoś wybronić, bo sama historia opowiedziana zwyczajnie od początku do końca raczej nie robiłaby wrażenia ciekawej.

Największym minusem jest finał. Do ostatniego odcinka myślałem, że dam temu mocne 5/10, jednak wyjaśnienie wszystkiego jest tak żenujące, że aż mi się szkoda zrobiło zmarnowanych godzin. Fikołki logiczne, absurd goni absurd. Profil psychologiczny, zachowanie po fakcie i motywy sprawcy zniknięcia dziewczyny ukazane w kompletnie nielogiczny sposób. Wiele faktów sobie przeczy, ale nie chcę tutaj nikomu spojlerować. Zakończenie zbudowane jest tak, by maksymalnie zaskoczyć widza i przyznaję, byłem zaskoczony jak nigdy, ale tutaj twórcy zwyczajnie przedobrzyli. Zdecydowanie nie polecam.